Hier moest ik aan denken toen ik deze week in de rol van ophaaloom mijn nichtje een slinger gaf vanaf de garage waar haar trots, Snoopy, voor groot onderhoud ging. Voor de duidelijkheid: ik ken het wel en wee van het bedrijf vrij goed maar de mensen kennen mij daar niet. Het was er rond kwart voor negen al aardig druk. Een paar wachtklanten, twee man achter de receptie en snel geteld vier mannen keurig in pak in de showroom. Dat deed mij goed om zo vroeg al zoveel verkopers in de showroom te zien.
Ik geef toe dat enige beroepsdeformatie mij niet vreemd is dus ik ben extra alert op hoe je als klant te woord wordt gestaan. Bij de receptiebalie gebeurde helemaal niets, nada, noppes. Iedereen was met superbelangrijke dingen bezig, in ieder geval belangrijker dan ik. Wat ik dan doe is misschien flauw maar ik begroet de mensen zeer hartelijk en gemeend. Alle kostuums negeerden ook mijn groet en een van de receptionisten keek op en beantwoorde mijn goedemorgen met zijn goedemorgen. Gelukkig, nu komt er een gesprek op gang zodat ik kan uitleggen wat ik kom doen, dacht ik. En weer gebeurde er niets, nada, noppes. Lekker dan, parkeren was ook al zo’n mijl op zeven, het regende en de voordeur klemde ook nog. En de negatieve gedachten stapelden zich op.
En dat vind ik gemeend ontzettend jammer want ik weet hoe goed het bedrijf georganiseerd is. Hoe vakkundig en toegewijd de mensen in de werkplaats zijn. Hoe efficiënt gewerkt wordt en hoe goed het onderdelenmagazijn functioneert. En geloof me, het vergt vreselijk veel inspanning en volharding om het op het niveau te krijgen zoals dit bedrijf het voor elkaar heeft. En dan gun ik ze van harte dat de klant ook ervaart hoe knettergoed ze zijn.
Een simpele begroeting, laten zien dat je me waarneemt en mijn bezoek op prijs stelt is al genoeg. Kijk me vriendelijk aan en zeg: “Goedemorgen, welkom bij ….. wat fijn dat u er bent”. Of bedenk vooral zelf nog iets veel leukers. Daar heb je geen enkele opdracht van je baas, studie, computersysteem of iets ander ingewikkelds voor nodig. Het enige wat je hoeft te doen is zelf de beslissing nemen om mij het goede gevoel te geven. Want als je dat doet, deel ik dit goede gevoel met je en krijgen we beide positieve energie.
Wil je helemaal voor open doel scoren, geef me dan een hand. Want met het geven van een hand geef je mij een gevoel van veiligheid omdat je laat zien dat je ongewapend bent. Want zo vertaalt het primitieve deel van onze hersenen de uitgestoken hand. En het fysieke contact wat daarop volgt maakt een gelukstofje in onze hersenen aan wat nog meer geborgenheid geeft. En die hand heb je gewoon meegekregen en bungelt onderaan je arm, wonderlijk he? Als je nu naar je hand zit te kijken dan ben je op de goede weg.
Vriendelijkheid kost geen geld en is van onschatbare waarde. En dat begint allemaal met een fijne begroeting. En het mooie van dit alles: Je hebt het helemaal zelf in de hand! Heb jij nog niet de beslissing genomen om je gasten het goede gevoel te geven en geef je ook nog geen hand? Probeer het voor de aardigheid eens een week en laat me gerust weten wat het resultaat is.