Afgelopen week had ik, gewapend met mondkapje en kapot gewassen handen, na lange lockdowntijd, een afspraak bij een dealerbedrijf. Enige beroepsdeformatie is mij niet vreemd dus als ik ergens voor het eerst kom, staan al mijn voelsprieten maximaal aan en het klantradar draait op volle toeren.
En wat gebeurt hier? Als vanzelfsprekend vind ik het pand, de ingang naar de parkeergelegenheid staat keurig aangegeven en moeiteloos kan ik de auto kwijt. Ik betrap me er zelfs op dat ik extra mijn best doe om de auto recht in het vak te parkeren. Wat is het hier netjes. Uitgestapt valt me meteen op dat zelfs tussen de stenen geen grassprietje is te bekennen. En meteen bedenk ik me dat er thuis nog een oprit op me wacht die dezelfde behandeling verdient.
Mijn blik wordt naar een deur getrokken waar met koeienletters “entree” boven staat. Ah, daar moet ik naartoe en ik loop langs blinkend schone ramen en zie de nieuwste demonstratie modellen klaar staan op daarvoor gereserveerde parkeerplaatsen.
Bij binnenkomst komt de geur van nieuwe auto’s me tegemoet en dit is het eerste moment dat ik even de kluts kwijt ben. Ik kom in een labyrint van rood witte paaltjes met dito kunststof kettinkjes. O ja, het is immers Corona en we moeten afstand houden. Doordat alles zo goed klopte en natuurlijk aanvoelde was ik het even vergeten. En op dat moment hoor ik een vriendelijk goedendag vanachter de balie en word ik welkom geheten door de service adviseur die zich voorstelt als Joost. Ik zeg als vanzelf ook mijn naam en leg uit waarvoor ik kom. Dit alles net een toontje vrolijker dan anders merk ik. Ik ken Joost niet maar dankzij zijn welkome begroeting voel ik me meteen op mijn gemak, vrolijk zelfs, in deze best indrukwekkende omgeving.
Joost komt soepel achter zijn balie vandaan. Het lijkt alsof hij weet waarvoor ik kom en geeft aan dat de persoon waarmee ik de afspraak heb zojuist nog even in gesprek was. Hij begeleid me naar een klantruimte waar hij achteloos een stoel een kwart slag voor me draait terwijl hij naar de drankenautomaat loopt. Wat ik te drinken lust terwijl hij voor mij gaan informeren of mijn afspraak al beschikbaar is. Versgemalen koffie loopt heerlijk geurend in het mooie servies. En ik zie Joost naar een kantoor lopen. Een kort oogcontact met de persoon die daar zit en Joost komt mijn kant weer op. Hij is beschikbaar hoor, ik neem de koffie voor u mee want ik zie dat u een tas bij zich heeft.
Joost weet het ! Joost is in eerste plaats gastheer en vervolgens service adviseur. Ik heb werkelijk waar geen idee hoe goed hij in zijn werk als service adviseur is. En op dit moment boeit het me ook even niet. Ik geniet van het gastheerschap. En ik bedenk me dat dit precies de reden is waarom ik dit vak ben gaan doen. Joost heeft van mij geen training en coaching op gastheerschap nodig, dat mag duidelijk zijn. Joost weet het en nog belangrijker: Joost doet het!