Rendement = wat je geeft en wie je bent
Iedereen die in een groot internationaal bedrijf werkt of heeft gewerkt, zal zich op enig moment verwonderd hebben over de traagheid van besluitvorming. En naast de traagheid, de politieke subcultuur en spanning in de hiërarchie, de onzichtbare strijd tussen de kanalen, silo’s of business units. Hoe groter en ouder het bedrijf, hoe groter de kans dat je dit tegenkomt.
En het mooie wat nu gebeurt is dat je ook dit soort bedrijven ineens onbezoldigd mondkapjes, beademingsapparatuur en diensten ziet leveren naast allerlei andere maatschappelijk supergoede initiatieven.
Plotsklaps blijken die grote onpersoonlijke bedrijven gelukkig wel een hart en ziel te hebben. Ineens is daar de verbinding met de klant. En ook bij onze overheid en de gemeentes is het grote geven begonnen. Als werknemer ben je weer trots en je klanten zijn blij om zaken met je te doen. Empathie is het nieuwe brand-awareness. En dit alles in een tijdsbestek van een paar weken. Onvoorstelbaar knap.
En het werkt. Uit zeer recent onderzoek van Vostradamus blijkt dat twee derde van de Nederlanders van merken verwacht dat zij hun maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen. En misschien nog wel belangrijker: acties waarbij merken zich actief en zonder commerciële agenda inzetten tegen Corona, leiden tot een positiever beeld van het merk en een hogere koopintentie.
Mijn oude tante Renske heeft zo’n levenswijsheid: Kunnen geven is het mooiste in het leven. En wat haalt zij nu haar grote gelijk. Mijn wens is dat we dit vast weten te houden en uit deze situatie leren dat het ertoe doet wat je geeft en wie je bent. Pas goed op elkaar en hopelijk snel tot ziens.